Hiç uyanmayacakmış gibi görünüyor. Üstündeki battaniyeyi sıkıca tutmuş. Yorgun, yaşlı sanki. Oysa beş yaş aramız. Ne güzeldi eskiden. O zamanlar seviyordum da onu. Geceleri sohbet ediyorduk. Şimdi bazı günler kendi kendine konuşuyor. Düşle gerçeği ayıramıyormuş, rüyasında da hep ayıp şeyler görüyormuş. Gene de uyuduğuna seviniyor annem.
"İyi uyudu ha, garip dinlendi," diyor.
"Dinlendi."
Annem saçlarını okşuyor. Bir an eli gevşer gibi oluyor Serap'ın, sonra yine sıkıyor avuçlarının içinde battaniyeyi.
Sayfa 18 - Evin İçi- Öyküsünden.Kitabı okudu
·
43 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.