Serinin altıncı kitabında hikaye artık Anne ve Gilbert'dan yavaş yavaş uzaklaşmaya başlayıp bu ikisinden çok çocuklarına kaymıştı. Yedinci kitapta bu trend devam ediyor ve artık Anne ve Gilbert'ı okumadığımız gibi çocuklarını bile okumuyoruz. Yani elbette onların da ne yaptıklarını arada okuyoruz ama hikayenin merkezi bu kitapta yeni komşularının dört çocuğuna kaymış. Bu kitapla beraber şunu çok daha iyi anladım ki sevgili Anne'mizin o büyülü hikayesi aslında beşinci kitapla beraber sona ermiş. Altı ve yedinci kitaplarda ilk beş kitaptaki okuru büyüleyen hava artık hakim değil bence. Yine de altı ve yedinci kitaplarda (ben yedinci kitabı altıncı kitaptan daha çok sevdim) gayet güzeller elbette ama bizleri büyüleyen hatta zaman zaman gözlerimizden yaş gelinceye kadar güldüren o eski hava artık olmadığı için serinin normalde umursamadığımız hatta görmediğimiz kötü yanları altıncı ve yedinci kitaplarda çok fazla göze batmaya başlıyor ve çok can sıkıyor. O büyüleyici ve espirili yanını da vermediği için okumaya değer mi diye sorguluyorsunuz kendinizi. Mesela benim canımı özellikle sıkan konu karakterlerin belki de zaman zaman bağnazlığa kadar varan dindarlıkları. Bu konu şahsen beni çok bunaltıyor ve kafama baskı yapıyorlarmış gibi hissediyorum. Halbuki ilk beş kitap o kadar güzeldi ki bunların farkına bile varmıyorduk. İşte altı ve yedinin kötü yanları artık bunu yapamaması. Bence serinin ilk beş kitabını okumak kesinlikle yeterli olacaktır. Ancak siz de benim gibi hikayenin sonunda ne olacağını merak ediyor ve bir seriyi yarım bırakmaktan hoşlanmıyorsanız o zaman yapacak bir şey yok okuyacağız. Artık sadece sekizinci kitap kaldı ve serinin nasıl bittiğini gerçekten oldukça merak ediyorum.

Yeşilin Kızı Anne 7L. M. Montgomery · Ephesus Yayınları · 2021950 okunma

·

70 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Uğur Demirci