Şimdiye kadar Hanımlar Rehberini kaç kez okudum bilmiyorum. Ama hiç bu kadar lezzetli gelmediğine eminim. Acaba Ramazan'ın maneviyatı mı diye düşündüm hep okurken. Bilmiyorum öyle ya da böyle farklıydı. Ben çok kolay radikal kararlar alan, okuduklarını yaşayan biri hiç olmadım. Belki fıtraten çok zor değişebilir olduğumu bildiğim için. Ama bazen bazı şeylerin kararı çok kolay geliyor. Zaman zaman eskiden olduğum kişiyi hayırla yad etmem bu yüzden... Hayat çok acımasız. İnsan iyi şeyler için çabalarken nefsine ağır gelen çok şeyler yaşıyor. Beziyor. Yıkmamak için yılmak zorunda kalıyor. Bence insan çabaladığı kadar. Yapabildiği kadar değil. Yoksa o büyük adalete aykırı olurdu. İşte ben Risale-i Nur külliyatı okumaya başladığımdan beri hayatımın tüm zelzelesine rağmen hep çabalıyorum. İşlediğim küçük büyük her günahın içerisinde her zaman azabımla yaşadım. Yaşıyorum. Herkes hak peşinde koşarken ben sadece huzur istiyorum. Keşke gerçekten bu dünyada çektiğimle kalsam demişimdir hep. Yani her şeyi bu dünyada çeksem. Tüm azabı. Kefaretini günahlarımın... Çok bunaltıcı, huzursuz günler yaşıyorum. Öyle bir ilaç gibi geldi ki şu risale. Allah ebeden razı olsun.

Hanımlar RehberiBediüzzaman Said Nursî · Söz Basım Yayın · 20091,385 okunma

··

570 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.