Hayatı anlamayı bırakın, yaşayın yeter. Küçük şeylere önem verin. Ufacık ayrıntılar hayatımızı güzelleştirebilir... Gece Yarısı Kütüphanesi; annesi ve babasını kaybetmiş, abisiyle dargınlık yaşayan, üstüne de kedisi Voltaire ölünce yapayalnız hisseder kendini ve kaçınılmaz sonu olan ölüme kendisini mahkum etmek ister. İçtiği haplar sonucu intihara kalkışır ve kendisini "gece yarısı bir kütüphanede" bulur. Kütüphanede sonsuz kitaplar ve bu kitapların içinde sonsuz hayatlar vardır. Keşke deyipte yapamadığımız her şeyi bu hayatlarda yeniden yaşamak mümkündür. Ama acaba o hayatları gerçekten istedik mi yoksa o hayatlar başkalarının istediği hayatlar mıydı? Hepimizin anne ve babası bizler için ayrı hayal kurar. Ya da çevremizin bizleri hayal ettiği bir kalıp vardır. Hepimiz bazen "keşke" diyoruz ama bu keşkeyi acaba kendimiz için mi yoksa çevremiz, ailemiz için mi diyoruz? Kitap üzerine konuşulacak bir çok şey var. Bizzat günümüz hayatları ile ilgili çok iyi sosyal mesajlar var. Hele yaşı otuzu geçmişler mutlaka tavsiye ederim. Acaba gerçekten pişmanlıklarımız bizimle mi alakalı yoksa başkalarıyla mi alakalı? Ya da başarı dediğimiz şey sadece evlenip çocuk sahibi olmak ya da iyi bir işte çalışıp, iyi bir para kazanmak, ya da süperstar olmak mı ? Başarı nedir sizce? Başarı tam da şu an bulunduğumuz hayatı sevmek aslında. Hayatı ve insanları anlamaya çalışırken incecik, küçük ve güzel ayrıntıları kaçırmak hayatımızı zorlaştırıyor aslında. Mabel Matiz'in yeni şarkısı "Kavşaklar" şarkısında dediği gibi (Olanı fark et İlacın orda yaşadın farz et en âlâsını. Güreşin bitmez, o gereklilere yorma Arada sev ki açsın güneş.) Sadece sevin, sevgiye ihtiyacımız var çünkü...

Gece Yarısı KütüphanesiMatt Haig · Domingo Yayınevi · 202165 okunma

·

243 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Perperok