Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Gönderi

Bir gün "yazık" demek ne kadar hazin Anılarla dolu geçen yıllara Bakıp da ardında kalan yollara Geri dönememek tek bir an için Büyüttüğün artık umutlar değil Şimdi tek gerçek var; çaresizliğin Bak! Fırçan kırılmış, bomboş tuvalin Ne biraz renk kalmış, ne de bir şekil Silinmiş o portre, göremezsin ki Daha yakından bak dilersen, eğil Hani o maviler? Hani o şekil Uçup gitmiş mi ne? Hani o sevgi Nerde o dostluklar? Güzel yalanlar Bu kalp neden değil eskisi gibi Bir başka dünyada bulursun belki Geçer de aradan nice zamanlar O yer umutların söndüğü yerdir O yerde zavallı bütün insanlar Şairler, bilginler ve kahramanlar O yerden hüzünle geçtiler bir bir Arındılar sahte, yalan ne varsa Sonunda denize ulaştı nehir Ne bir beste kaldı, artık ne şiir Bitti aldanışlar, bitti her tasa Nice sevenleri aldı o deniz Yine uygulandı en eski yasa Uzak sevgiden her ne kalmışsa Unutuldu. Ve duruldu kalbimiz Yıllar geçti... Neden sonra anladık Yüce olan, bağışlayan tek biziz Her kadehte kalan tortu sevgimiz Her yerde o güneş, hep o aydınlık
Sayfa 429 - EVEREST YAYINLARIKitabı okudu
··
442 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.