Bir gün "yazık" demek ne kadar hazin
Anılarla dolu geçen yıllara
Bakıp da ardında kalan yollara
Geri dönememek tek bir an için
Büyüttüğün artık umutlar değil
Şimdi tek gerçek var; çaresizliğin
Bak! Fırçan kırılmış, bomboş tuvalin
Ne biraz renk kalmış, ne de bir şekil
Silinmiş o portre, göremezsin ki
Daha yakından bak dilersen,