Herkes satmakla, kırdırmakla, Ali'nin külahını Veli'ye, Veli'ninkini Ali'ye giydirmekle meşgul...Lakin artık satacak şey, kırdıracak kağıt, kolaylıkla külah giyecek insan da kalmadı. Çok adam elleri böğründe bir memuriyet arıyor. Memuriyettekiler aylıksızlıktan müebbet oruca idman etmekle beraber başka işler bulmak için dolaşıyorlar. Herkes bir lokma ekmeğin peşinde...Evvelden para arslanın ağzında idi. Şimdi nerede olduğu malum değil...Galiba akıllı arslanlar vaktiyle onu yuttular. Vücutlarının en derinlerine indirdiler. Sû-i hazma uğrayacaklar sandık amma boş lakırdı, bir şey olmuyorlar...İş tamam para yutma tasımında, arslan olabilmekte...
Birçok şeyler var ki manalarındaki eski şiddeti, kuvveti kaybettiler. Mesela yağlı fesle yamalı potinle, pejmürde kıyafetle gezmek hiç ayıp değil...Ödünç para alıp tediye etmemek, borç yığılınca bakkalı, kasabı değiştirmek, maişet icabı şöyle böyle yalan söylemek, hatta masumâne ufak tefek hırsızlıklar yapmak, af-ı umumiye mazhar teklifsizliklerden sayılıyor. Çünkü başka türlü yaşamak kabil değil...Kim kimi aldatabilirse...Altta kalanın canı çıksın.
Sayfa 3Kitabı okudu
·
98 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.