İki farklı hayata dair anların muhtesem bir üslupla iç içe geçmiş halini cok sevdim. Gereksiz ve yorucu tasvirlerden uzak ve bir o kadar da derin cümleleri okumak, yazarın en sevdiğim etkisi olmalı.
Hani yorgun bir günün ardından kahveni alır çekilirsin ya köşene, eser tam olarak o ruh haliyle dile gelmiş. Kendimizle sesli konuşur gibi. Yaşarken "geçiyor" dediğimiz zamanlar, hayatın sonuna kadar "kalıyor" diyor..
Dur'a soluklana okunmalı..
