Kritias burada insanlığın ilk dönemlerinin zorluğundan/düzeninden bahseder. Burada iyi/kötü, suçlu/suçsuz ayrımı ilk başlarda yoktur. İyiler ödüllendirilmek,kötüler cezalandırılmaz. Herkes anya konya yaşar. Fakat bir süre sonra insanlar bunun değişmesi için yasalar konulmasını ister. Yasalar konulduktan sonra yapılan yanlışlar cezalandırılır. Peki ya gizlice yapılanlar? İşte burada yasalar devre dışı kalır. Tekrar başa sarmıştır herşey. Eğer yasalar gizli işlenen suçlara yetmiyorsa yetecek başka birşey bulunmalıydı. Tanrı korkusu buna yetebilirdi. Çünkü tanrılar herşeyi görüp , bilip , işitebilir ve gizli hiçbir şey kalmazdı,suçlular azalırdı. Tanrı kavramı böyle icat edilmişti. Bir saatinizi bile almayacak size farklı bir bakış sunacak bir kitap , okuyun okutturun.

KritiasPlaton (Eflatun) · Sosyal Yayınları · 2001410 okunma

·

13 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.