Hikayemiz, 37 yaşında olan Vatanabe'nin Almanya'ya yaptığı bir yolculuk sırasında "Norwegian Wood" adlı şarkıyı duymasıyla, bizi 20 yıl öncesine, üniversite yıllarına götürmesiyle başlıyor. Aşırı iyimser olan Vatanabe'nin üniversite yıllarını, karşılaştığı kadınlarla ilişkilerini, büyüme çabasını ve kendini bulma sürecini okuyoruz kitap boyunca.
Kitapta tema olarak tam olarak ne anlatılmak istemiş anlayamadım. Ölüm etrafında şekillenen bir anlatım hakim ama bu durum bana yeterince geçmedi. Tüm kitap boyunca bir şey olacak diye bekledim. Kitap benim için hiçbir yönüyle etkileyici değildi ancak Vatanabe karakterini sevdim. Keşke ona hak ettiği başka bir hikaye yazılsaydı..