Sevinç aydınlık aydınlık parlıyordu, akıyordu içinden. Kainatı aşkla muhabbetle kucaklayası geliyordu. Taşı toprağı, dalları ışıldayan zeytin ağacını, cıvıl cıvıl serçeyi… Cümle yaratığı.
Sayfa 30 - VarlıkKitabı okudu
··
74 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.