Avusturyalı yazarın ilk romanı o tarihlerde önemli ölçüde dikkat çekmiş ve oldukça yankı uyandırmış.
Öncelikle kitabın dili oldukça zor (ki çok başarılı bir çeviriden okumama rağmen). Bu zorluk ebette Musil'in edebi dilinden ve konudan kaynaklanıyor. Gerçekten uzun zamandır okumakta bu kadar zorlandığım bir metin olmamıştı. Sonlara doğru acı da çektim denebilir ama bu durum yazarın edebi derinliğine şapka çıkarmama da engel değil. Ruh betimlemeleri oldukça derin. Cümlelerdeki kelime işçiliği kendini ziyadesiyle hissettiriyor.
Kesinlikle en az iki kere okunması gereken bir eser. Bu gücü bulduğumda belki tekrar diyorum.
