11. Vagon'u çok beğendim. En çok sevdiğim yönü kesinlikle yazarın bu kadar az sayfa içerisine bu kadar insan, karakter, iç konuşma koyabilmesi ve bütün bunların yarattığı edebiyat hissi oldu. Yazarın başarısı, kitabın akışında teklemeler, tökezlemeler olmaması. Feri'nin iç sesi, olaylar, durumlar hepsi birbirine çok güzel uyum sağlamış bir şekilde akıp gidiyor. Yaşayan karakterler, kanlı canlı karakterler yaratabilmek herhalde bütün yazarların gıpta ettiği, amaçladığı şeylerden birisi olsa gerek. Feri 96 sayfa içerisinde gerçek bir insan olmayı başarabilmiş bir edebiyat karakteri olarak nefes alıp veriyor.
Mutlaka okuyun.