Bir düşünce empülsü, aynı bir hava kabarcığının denizin dibinden yola çıkması gibi, içerimizdeki suskun yaratıcı merkezden yola çıkar. Yükseldikçe büyür; zihnin şuurlu seviyesine vardığında, bir düşünce olarak ayırt edilecek kadar büyümüştür ve oradan da sözlü ifadeye ve faaliyete dönüşür.
Dikkati içeriye çevirmek, zihni, bir düşüncenin şuurlu seviyede deneyimlenmesinden daha aşağılara, bu düşüncenin daha ince hallerine götürür, ta ki zihin düşüncenin kaynağına varana kadar. Zihnin bu içeriye doğru yürüyüşü, şuurlu zihnin genişlemesiyle sonuçlanır.
Bu teknik, Transandantal Meditasyon olarak tanımlanır.