Bir arkadaşın seni yemeğe çağırır, beraber yer içersiniz. Sonunda ona teşekkür edip ayrılır, evine gidersin.
Bu dünya hayatı da aynen bunun gibidir. Yokluktan sana bir vücut verilmiş. Kısa bir an için hayat sahasına gelmişsin. Mal, evlat, mevki, makamla oyalanırsın; göz açıp kapayıncaya kadar biter.
Bizden önce binlerce nesiller gelip geçti, bizden sonra da binlerce nesiller gelip geçecek. Karanlıkta parlayıp sönen bir kıvılcım gibidir ömrümüz veya kumsalda bıraktığımız ayak izidir.
Bir dalga gelir onu siler, olmamış gibi yapar.
c.ö. 
Cuma Özusan
·
94 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.