"Acı keskinleşince, dünya yok olur ve her birimiz kendi kendimizle kalakalırız. Acı benmerkezciliğin büyük okuludur."
Ölümsüzlük, Gülüşün ve Unutuşun Kitabı ile başlayıp Varolmanın Dayanılmaz Hafifliği ile devam eden üçlemenin son parçası. Kundera’nın beyanından anladığımız kadarıyla da sanatsal anlamda kendini en yetkin bulduğu eseri:
