Deli Kurt.. Murat... Şehzade...ya da sipahi.. Gökçen... Duyguları gözlerinden akan güzellik... ve daha nice güzel insanlar Deli Kurt hayatı boyunca bahtsızlıklarla mücadele etmiş bir sipahi. Deli kurt aşkını yaşamak isteyip yaşayamamış bir şehzade. Belki de aşk denilen olgu kavuşulamadığı için bu kadar güçlü bir duygudur, bilemiyorum. Deli Kurt romanını okurken hep bir kavuşma bekledim. Kavuşmalara hep ramak kaldı. Deli Kurt'un ne bahtı kuruldu ne tahtı kuruldu. Deli kurt ömrü boyunca bir çift yeşil göze hasret kaldı ancak ona da sahip olamadı. Öyle büyük hayalleri yoktu. Aşkını yaşamak istedi ancak yurdunun akıbetini aşkından önde tuttu. Romandaki arkadaşlıklar, dostluklar gerçekten özenilesi. İsa Beyin buyruğuna ölene kadar sahip çıkan bir dost Çakır. Şimdilerde ömründen bir günü arkadaşı uğruna feda edip bunu daha sonra yüze vurmayan birini bulmak dahi zorken o zamanlarda tek görevi Deli Kurt'u korumak olan bir dost. Özenilmesinden ne yapılsın. Ben romanı çok beğendim. Romanın sonunda içim buruk kaldı. Hep geri döndüğünde yaşama ihtimalin olan o boşluk. Gidip dönememek var, dönüp görememek var dedikleri.. İkisi de çok zordur eminim ki ama bana hep döndüğünde görememek ihtimali daha acı gelmiştir. Bu romanda da bu durumu bir kez daha anlamış bulundum. Gidilen yerlerden dönülmesi, dönenlerinde bıraktıklarını daha iyi bulmaları dileğiyle... Vesselam.

Deli KurtHüseyin Nihal Atsız · Ötüken Neşriyat · 202015,7bin okunma

·

103 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

M.S