Araplar Türkler'e, Çince bir Türk uruk adını dillerine göre bozarak Yecüc ve Mecüc adını vermişler, bunların gelmesi ile kıyamet kopacağı inancını ortaya atmışlardır. Bununla beraber İsa'dan az önceki ve sonraki Türk taıihine ilişkin Bizans, Arap ve Fars dillerinde kaynaklar vardır. Fakat bu eserler eksik, hatta Türkler hakkında birtakım iftira ve ayıplarla doludur. Bunun nedeni de bu milletlerin Türklere yenilmiş olmalandır. Milletler, kendilerini yenenler hakkında daima fena şeyler yazmışlardır. Bu da çok doğaldır.
·
329 görüntüleme
Şunu da ekleyelim: Türk tarihini ortaya çıkaracak olan Türk bilginleri, kaynak konusunda pek zor durumdadırlar. Çünkü bu kaynaklar genellikle Türk'e düşmanlık etmiş milletlerin malıdır. Onlan hem taraf tutarak yazmışlardır, hem de kendi olaylarını anlatırken, asıl değil, ayrıntı olarak Türklerden söz etmişlerdir. Eğer Türk kendi eliyle kendi tarihini yazmış olsaydı, ya da yazdıkları elimize gelse idi, her halde çok değişik ve ilgi çekici bilgilerle karşılaşırdık. Böyle olduğu halde bile Türk'ün nice erdemleri, kahramanlıkları, başarıları ve övünülecek işleri inkar edilememiştir.
"küçük gözlü, kırmızı yüzlü, basık burunlu ve suratları kalın deriden yapılmış kalkanlara benzeyen Türklere karşı savaşmadıkça hüküm günü (kıyamet günü) gelmeyecektir. Ve hüküm günü gelmeyecektir, ta ki, sizler kıvrık kıldan yapılmış sandallar giyen (Türklere) karşı savaşana kadar. "
Türklere;
Çinliler Hiyong-nu, Tukyu
İranlılar Turani
Araplar Elguz, Yecüc ve Mecüc, Goğ-Magoğ, Cuz Macuz
Yunanlılar ve Bizanslılar İskit (Çit), Eftalit
eski milletlerden bir bölümü HUN
adlarını vermişlerdir.
Hiyonğ-nu, Çince vahşi ya da yaban domuzu demekmiş.
Yunanlıların «barbar» anlamına «varvarus» demeleri gibi,
Çinliler de Türklere böyle demişlerdir.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.