Namaz Sahâbenin Manevi Azığıydı. Onların Her Birinde Namaz Ayrı Bir Güzel Görünürdü. Adını ALLAH Rasûlü’nün صلى الله عليه وسلم Koyduğu, Ağzına Tahnîk Yaptığı Abdullah b. Zübeyr Namaza Kalktığında, Kıyamda Sanki Bir Odun Gibi Dimdik Durur, Hiç Hareket Etmezdi.{78} Secde De O Kadar Uzun Süre Kalırdı Ki Harem’in Güvercinleri Onu Cansız Bir Varlık Zannedip Üzerine Konarlardı...{79}
78 İbn Hacer, Şihâbuddîn Ebu’l-Fadl Ahmed b. Ali b. el-Askalânî,el-İsâbe fî Temyîzi’s-Sahâbe, Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, Beyrût, 1995, IV, 80-1.
79 en-Nu’manî, a.g.e., V, 195.