Hikaye okuyucularının aldığı tavırların arasında farklar vardır. Hikayenin anlaşılması ve değerlendirilmesi alınan tavırlara bağlıdır. Sıradan okuyucu, hikayeyi okurken pasif bir tavır takınır. Eseri, ondan aldığı zevke göre değerli veya değersiz bulur. Fakat hikayeye şöyle bir göz atma veya şahsi zevk, ne dereceye kadar okunan eser hakkında doğru fikir verebilir? İnsanların dikkatleri, mizaçları, dünya görüşleri, zevkleri birbirinden çok farklıdır. Eser karşısında alınan tavır ve verilen hükümlerin farklılığı büyük nispette bundan ileri gelir. Hikayeyi daha iyi anlamak, ondan daha çok zevk almak ve onu daha doğru değerlendirebilmek için aktif, inceleyici, saygılı bir tavır alınmasının şart olduğuna kaniyim. Dalgın insan, dünyada pek az şey görür.
Günlük işler, çıkarlar, tutkular, peşin hükümler de bizim görüş ufkumuzu daraltır. Fransız romancısı George Duhamel, bir konferasında şöyle diyordu: Bir musiki eserini dinlerken başka şeylerle meşgul olan, ona saygısızlık eder. Saygı, dikkatle başlar. Hikayeci eserini yazarken ona ne kadar önem veriyorsa, hikayeyi okuyan veya inceleyen de ona o kadar önem vermelidir
·
53 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.