Cahide Birgül'den okuduğum ilk roman Geceye Uyananlar. İyiki okumuşum dediklerimden.
Kitap aile dramını konu alıyor.
Kitabı Nilüfer ve Haluk'un ağzından okusakta Nilüfer'in aktarımıyla engelli olan Memo'nun da duygularını okuyoruz. Ama en çok Nilüfer'i okurken onun yaşadıkları daha çok içime işledi. Babanın da ölmüş olsa da kamçı koleksiyonu hala kardeşlerde psikolojik tramvaya neden oluşu da etkilendiklerim arasında. Anne çocuk ilişkileri de güzel aktarılmıştı. Özellikle de engelli olduğu için utandığı Memoyla olan durumu. Babanın Memo'nun adam olur belki diye askere yollaması ve dönüşünde durumunun daha ağırlaşması...Benim görüşüm Suat karakteri sonlara doğru açıldı.Suat'ı biraz daha aktif görmek isterdim.
