Oysa umut, en büyük toplumsal düzenleyiciydi.İnsanlara umut verirseniz onlara hemen her şeyi yaptırabilirdiniz. Sıradan gündelik bir umut da değil...
İnsanların görünen dünyanın, bedenin ve çektiği zorlukların, sıkıcı bir şekilde sürekli bir şeylerin resmi geçit yaptığı hayatın ötesine dair bir umuda ihtiyaçları vardı. Her şeyin göründüğü gibi olmadığını ummaya ihtiyaçları vardı.
Sayfa 505Kitabı okudu
·
115 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.