Sebahat Şahin'in "KANATSIZ MELEKLER" kitabından alıntılar;
S 134- Bu konforlu yolculuk sırasında hiç hesaplamadığımız bir şey var ki, o da; Bir gün bu güvenli kollardan indirilip, kendi ayaklarımız üzerinde durmak zorunda olmamızdır. İşte çocuk büyütürken en önemli ayrıntılardan biri de burada saklı. Arada kollarımızın arasından bırakıp, etrafı şöyle bir gezmesine izin vermekte fayda var. Zira aniden bırakmak zorunda kalırsak, o yolda, yalnız başına devam etmek oldukça zor olacaktır, evlatlarımız açısından.
S 136- Hep birlikte en büyük hatayı yapıyor, yenilgiyi baştan kabul ediyoruz. Oysa siz elinizden geleni yaptıktan sonra, başınıza gelenler kaderinizdir, diğeri bir intihar bir cinayettir benim nezdimde.
S 164- Birbirleriyle sohbet etmekten bu derece zevk alan, başka bir çift görmemişsinizdir. Bizler o sofrada sadece karnımızı değil, ruhumuzu da doyururduk. Annem ve babam arasındaki bu müthiş uyum sayesinde, o evde bulunduğumuz her an, sevginin paylaşımın değerini, aile olmanın önemini kahvaltımızla beraber sindirirdik iliklerimize kadar.
S 183- Gelenler baş sağlığı diliyor, onun ne kadar iyi bir insan olduğunu anlatıyor ve nasıl öldüğünü merak ediyorlardı. O kadar zor ki, daha kendinizin bile kabullenmekte zorlandığınız bu gerçeği, sürekli gelen yeni birilerine anlatmak zorunda kalmak!
S 197- Çünkü çocuklar içlerinden geldiği gibi yaşarlar hayatı, hissederek... Onlar için yaşam; Hayattan keyif almanın bütünüdür. Keyif almadıkları hiçbir şeyi yapmak istemezler.
S 204- Fakat insanlar ölüyü kefenledikleri gibi ölümü de kefenlemişlerdir. Ve kefenlenen her şey öldürücüdür. İnsana düşen, tüm libaslarından soyup öylece seyretmektir ölümü. Yani hayatı...
S 214- Bir evde anne ne kadar güçlü ise o aile de o denli güçlü ve sağlamdır.
·
113 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.