Binâenaleyh Allahu Teâlâ'nın kullarını sevmesi hakkında vârid olan lâfızlar tamamen tevildir. Bunun mânası, kalbinden perdeyi kaldırır, kalbi ile Allah'ı görür ve o kulunu kendisine yaklaştırır. Onun sevdiğini sevmesi, ezelî iradesine taallûk ettiği vakit ezeli, kulun kalbinden perdeyi kaldırmaya nispetle de sebebinin hâdis olması ile hâdistir.
Nitekim hadîs-i kudsîde Allahu Teâlâ: "Kulum, nâfilelerle bana yaklaşa yaklaşa ben de onu severim." buyurmuştur. Kulun nâfilelerle Allah'a yaklaşması, kalbinin temizlenmesine, perdenin kalkmasına ve Rabbine yaklaşmasının husûlüne sebep olur. Bütün bunlar, Allahu Teâlâ'nın işi ve lütfu keremidir. İşte Allahu Teâlâ'nın muhabbeti bu demektir.
Sayfa 109Kitabı okudu
·
271 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.