Ama gün boyunca, ister sabah saat on, ister öğleden sonra üç
olsun, hepimiz, gündelik düzenin, düzen güçlerinin köleleriyiz. Bizi ayakta tutan, zamanın geçmesi ve
gecenin sunduğu kurtuluş umududur. Çünkü, sonunda gece olacağını ve (gündüzle kıyaslarsak)
dilediğimiz gibi davranma fırsatına kavuşacağımızı biliriz.