Bir kitap okudu
·
381 görüntüleme
Otursam bir koltuğa, kapasam gözlerimi, yargılanmadan anlatsam tüm içimden geçenleri. Dinlese..Sadece dinlese..Göz yaşlarım sel olsa bile sessiz sessiz dinlese..Ve dese ki en sonunda;
"Acını aldım, söküp atabilirsin o kalbi. Artık umursama kimseyi. Yol ver gitsin..." Ve sussam. Dikilse gözlerim ufuklara. Desem ki;
"Doktor! Siz hiç bir zaman bilemezsiniz. Acısı bile merhem olanı söküp alamazsın."
Var mısın? Kalabalıklardakı yalnızlığı bölüşmeye var mısın?
Uykuma esirim ben,
Ayrllmam gerek senden
Göz yaşlarımı sayfalarına hapsettim.
İnceleme yarına artık.
Bir yolun daha sonuna geldik
Bilinçaltıma izin versem bana neler neler anlatır da, uyu diye komut verdim. Uslu uslu uyuyor.
Ablaam senden ricam bunun incelemesini atar mısın
Yarın inşeAllah
Şuan çok büyük bir uyku baskısı var. Odaklanamam
2 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.