Bıçağın ucundaydı insanların hafızası
İnsan unutandır
Ve insan unutulmaya mahkum olandır.
Tanrı şöyle derdi o zaman :
Ah!
Ne çok dikeni vardı ahlat ağacının Tanrım,
Ulaşılamazdı,
Sen sarılmak istesen ona,
O sana sarılamazdı
Ne çok dikenin vardı Tanrım!
Ne çok isterdim,
Sana sarılamazdım.
Ve şöyle derdim o zaman:
Ah!