Hazreti Fatîmanın bu hazin, ulvi hissiyatına şu naçiz manzumemle tercüman olmak istemiştim:
Koklayan ravzai pür ıtrını şahi rüsülün,
İstemez koklamasın huyunu anberle gülün.
Kıydı öz canıma bir hâilei ruh güdaz.,
Fahrı alem, ufakı arşa edince pervaz.
Uğrasaydı şu benim uğradığım derde eğer,
Kapkaranlık geceye dönmüş olurdu günler.
Şimdi tenvir ediyor cenneti Peygamberimiz,
Göremez oldu o parlak güneşi gözlerimiz.
Haydi matem ederek derdimi tezyit ediniz,
Ağlayan siz de bulutlar!. Beni taklit ediniz.
Narı hicranla yanıp bitmededir bal-üperim,
Yetiş imdadıma ey valilidi kudsi kuherin!.
Hak bilir ki bana sensiz yaşamak oldu muhal,
Beni de lütfederek ravzai ür feyzine al.
·
522 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.