Zaman Kaybolmaz - İ. ORTAYLI /Giden kitap gelmez Türkiye'de!
Şimdi ne oldu biliyor musunuz?
Bir kitap bitmedi aslında.
Ben bir dostumu yitirdim!
Zaman Kaybolmaz
Bir yere giderken yanıma aldığım, tecrübelerinden yararlandığım kitap son sayfasıyla kayıp gitti ellerimden. Bazı kitapları bitirmek üstünden bir yük inmesi değil aksine sırtına hayatın yükünü yalnız başına yüklenmek gibi!
Kitapların değeri onlardan ne beklediğinle ölçülür.
Bu kitabı macera kitabı gibi bir solukta bitiremezsin.
Bu kitabı hızlıca okuyup sindiremezsin.
Türü "söyleşi" ama bir otobiyografi, bir gezi yazısı, bir tarih kitabı, bir kişisel gelişim kitabı, bir anı kitabı, bir nasihat kitabı... Neresinden tutarsan tut bir şeyler katıyor sana.
Evet akıp gitmiyor sayfalar,
Evet okurken soluk soluğa kalmıyorsun,
Evet yer yer araya daha hafif kitaplar sokuyorsun ama eninde sonunda yeniden buluyor kitap seni. Bitene kadar kopamıyorsun.
Ülkemizin yetiştirdiği değerlerin başında gelir 
İlber Ortaylı, öğrencisi olmak isterdim ama nasip olmadı. Ziyadesiyle keyifli bir sohbeti ve oldukça yerinde tespitleri var:
"Ben o kitabı seviyorum. Verir miyim? Orada bir kazık yemedim. Giden kitap gelmez Türkiye'de." (s. 41)
Ödünç kitap verir misiniz?
Ne çok tartıştık değil mi bu konuyu?
Kimi sıcak bakar, kimi kitaplarından kopamaz kimi de kıramaz gidip yenisini alıp verir. Ama öyle ya da böyle gerçekten giden kitap gelmiyor ülkemizde. Gelse de kırış kırış, buruş buruş ve daha kötüsü belki de okunmamış olarak geliyor elimize. Oysa manevi bağlarla bağlıyız birçok kitaba. İstiyoruz ki herkes aynı hassasiyete sahip olsun. Zaten ne geldiyse hassas yüreğimizden gelmedi mi başımıza?
"Lütfen sabah kahvaltı veremeyeceğiniz, akşam masal anlatıp öpemeyeceğiniz çocuğu dünyaya getirmeyin." (s. 478)
Eserden bir cümle seçme hakkım olsa bu cümleyi seçerdim. Tamam kabul yoğun bir çağda ekmek peşinde koşuyoruz. Ama ihmal edeceğimiz çocukları dünyaya getirmeye hakkımız yok değil mi? Hangi çocuk hak etmez ki okula kahvaltı edip gitmeyi? Ya da uyurken masal dinlemeyi? Zihin yapısı, hayal gücü her şeyi tamsa bile eksik kalıyor bir şekilde. Abartı ya da azınlık gibi düşünmeyin, ben de öğretmen olarak görev yapıyorum, öyle çok ki böyle manzaralar... Birçok ebeveyn yalnızca övünürken anne baba rolünü oldukça benimsiyor. Sevgi hep eksik kalıyor. Sevgisiz büyüyen çocuklar karşılarına ilk çıkan insanla o eksikliği gidermeye çalışıyor, sonra sağlıksız ilişkiler, mutsuzluk zinciri...
Neye ihtiyacınız var tam olarak?
"Biraz yaz dinlenmesi, biraz değişik şeyler okuma ve bol kitap toplama..." (s. 224)
Bu yaz elimizden geldiğince bunu başarmaya çalışalım mı? Hayat telaşında kolay değil biliyorum. Ama bu amaçla adımlar atmak da ruhumuza bir dinlenme gibi gelecek eminim. Ruh kolay dinlenmiyor biliyorum. Uzun bir terapiye ihtiyacımız var belki de. Ama kitaplarla da bir terapi biçimi var neticede. Adı bile konmuş literatürde...
"Erkek çocuğunu yetiştirmek" gerekiyor; ne yapacak, nasıl davranacak, bir kadın yanında nasıl hareket edecek, bunların öğrenilmesi lazım. Hem de çok lazım. (s. 478)
Tespit gibi tespit işte!
Alın uygulayın çeyrek asır sonra bir şeylerin değiştiğinin farkına varacaksınız!
Benim oğlum yapmaz, ya da benim çocuğum özgür her şeyi yapabilir anlayışından, ben yapamadım çocuğum yapsın düşüncesinden sıyrılmak gerek.
Öğretim çok önemli ama itiraf etmek gerekirse ki eğitim olmadan hiçbir şeye yaramıyor. Asın şu yazıyı duvarlarınıza, okudukça sorgulayın kendinizi... Ne dersiniz?
Çok uzatmadan -birkaç cümleyle- son vermek istiyorum incelememe...
Ortaylı birçok alanda tecrübelerinden yararlanacağımız bir insan.
Yaşarken kıymetini bilmek, henüz vaktimiz varken nasihatlerini en azından irdelememiz gerek!
Söyleşi tarzında, hoş, tanıdık simalarla karşılaşabileceğiniz, -bu bir yazar, bir şair ya da bir başkası olabilir, ben Ankara'daki doktorumla bile karşılaştım mesela.- dost sohbeti tadında bir eser. Hani filmlerde, dizilerde bir ihtiyar olur, öyle bir konuşur ki kendinde değişiklik yapma ihtiyacı hissedersin. İlber Ortaylı da bazı konularda öyle ikna edici ki okuduktan önceki senle okuduktan sonraki sen oldukça farklı oluyor. Bir kitaptan zaten bunu beklemez misin?
Anlatım fotoğraflar ile desteklemiş. Sonunda güzel bir fotoğraf albümü var. Kısacası eser boyunca donanımlı bir serüven yaşıyorsun.
Ne diyor 
Sezer Duru:
Doğrusu böyle bir hocam olsun isterdim.
Onun için biraz da hocam gibi görürüm.
Günlerdir bana eşlik eden bir eser.
Bir bağ kuruldu aramızda.
Anlatsam günlerce daha anlatabilirim.
Şimdiden okuyan, yorumlayan, paylaşan, kaydeden herkese minnettarlığımı sunuyorum. Güzel kitaplar sizi bulsun, hayatınızda güzel değişimler olsun!
Erkek çocuğunu yetiştirmek gerekiyor. 🌺 Ne yapması gerektiğini bilecek seviyeye getirmek.🌺 Emeğinize sağlık hocam 🌺🙏
Benim sadık yarim kütüphanemdeki kitaplardır..🍁
Ellerinize sağlık güzel bir inceleme olmuş 🙏
Yüreğinize sağlık Mikail hocam gene harika bir inceleme yapmışsınız. Sizin incelemenizi okuduktan sonra o kitabı mutlaka okumak istiyorum.
Olur da yurt dışına giderseniz Bakalım kimin incelemeleri bana yol gösterecek.😊
Teşekkür ederim. Gideyim yeter ki bir yol bulunur. 🙏
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.