Her çocuk babasına inanmak, güvenmek ister. Baba sevgidir, güvendir, sığınaktır. Sırtımızı dayadığımız destektir. Onun güçlü olduğunu ve kendisini dışarıdaki dünyanın tehlikelerinden koruyacağını bilmek ister çocuk. Oysaki o güç, fiziksel ve/veya
duygusal şiddet olarak annesine ya da kendisine döndüğünde kafası karışır çocuğun. Baba, güven ve sevgi kaynağı olmaktan
çıkar; korku ve öfke kaynağı hâline gelir.