“İlkbahardaki bir nehir gibi hızla akıp gidiyor ömrümüz, akıp giden ise geri gelmiyor.” Bünyesinde üç hikayeyi barındıran, tadı damağımda kalan bir Zweig eseriydi. Hikayelerin isimleri sırasıyla şu şekildedir: •Rahel Tanrı’yla Hesaplaşıyor, •Üçüncü Güvercin, •Ölümsüz Kardeşin Gözleri Üçü de birbirinden güzeldi fakat beni en çok etkileyen sonuncusu oldu. İlk öykü, tanrılarını kızdıran Yahudi halkına karşın Hz. Yakup’un eşi Rahel’in Tanrı ile gerçekleştirdiği konuşmayı ele almaktadır. Güzel bir öyküydü ama bence diğerlerine göre biraz sönük kalmıştı. İkinci öykü ise Nuh tufanını konu alıyordu. Tufandan sonra suların çekilip çekilmediğini anlamak için gönderilen güvercinin neden geri dönmediği anlatılmıştı. Özellikle hikayenin sonu beni çok etkilemişti. Üçüncü ve son öykü ise diğer öykülere nazaran hem daha uzun hem de daha etkileyiciydi. Adalet kavramı çok güzel bir şekilde işlenirken savaşçı bir adamın yaşayarak öğrenme, yaşadıklarından dersler çıkartma ve günahlarından arınma süreci çok güzel bir şekilde aktarılmıştı. En adaletli olanın bile adaletinin sarsıldığı bir nokta vardır. İnsan hiçbir şey yapmayarak bile karşısını bir şekilde etkileyebilir. Bazen bir şeylerin en doğrusunu yaptığımızı sanırız fakat bilmeden yanılırız çünkü en doğru sandığımız şeyde bile karşımızdakinde ters etki uyandıracak bir durum vardır. Kesinlikle okunması gerektiğini düşündüğüm bu kitabı herkesin okumasını tavsiye ediyorum.

Rahel Tanrı’yla HesaplaşıyorStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202119,7bin okunma

·

105 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Pınar