Emil Michel Cioran 'la Uzun zamandır okunmayı bekleyen bir kıtapdı.. bazen bazı kitaplara sadece bakıyorum, zamanının gelmesini bekliyorum.. Kendimce,..
Kitap kısa olsada hemen bitmiyor, sindire, okumk okuduğunu anlamak gerekiyor belkı arada not almk daha Koly algılamayı sağlıyor.
Bilgelik yaralarımızın kılığına bürünür. Bıze gizlice kanayacağımızı ögretlr
Deliliği belkide artık değişim gecırmryen acıdan başka bir şey değildi.. Hangi eski yazarda okudum üzüntünün kanın yavaşlaması"ndan ileri geldiğini.. Tamda bu degil midir. Üzüntü.. Durgunlaşan kan..
Konusan bir deli
Söz ve sükût konuşan bir delinin yanında ağzını açmayan bir delinin yanında olduğundan daha güvende hissederiz..
Kötümser diyorlar onun için.
Peki gerçekçi olma ihtimali yok mu?
Cioran denildiğinde akla ilk gelen şey "intihar" kavramı :kaç kez kendime intihar düşüncesi olmasa hemencecik öldürürdüm kendimi demedim mi?..
Diğer başlık onun "tanrı fikriyle devamlı hesaplaşmasından ileri geliyor.. Bunu da kitabında Cioran Hristiyanlık üzerinden yapıyor..
"Şüphecilik dalgalı zihinlerin imanıdır.. Dıye devam ettirir Tanrı ve şüphe kavramına bakışını..
Geceler vardır, gelecek hükmünü yitirir intihar ölüm hayat yasam Varolmak, boşluk daha pek çok şey mevcut bakmak istersen..
Ozamn Buyurun okuyun
Yeni TanrılarEmil Michel Cioran · Redingot Kitap · 2019401 okunma
·
672 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.
