Sonuca ulaşamadan, nemli, belki de iğrenç bir yığının içine düşüyorum, başarısızlığa uğruyorum. Yaşamın bunalımları içinde sevgi değil, acıma uyandırıyorum. Bu yüzden korkunç biçimde acı çekiyorum... Kendimi bu hokkabazlıklara, bu gösterişlere kaptırmayacak denli hoş bir gerçek duygusu var bende. Her şeyi görüyorum -bir tek şey dışında- tam bir açıklıkla. Bu benim kurtarıcım. Bu, benim acıma bitmeyen bir taşkınlık veren şey. Bu, sessiz olduğum zaman bile bana konuşarak bir şeyler yazdıran şey.
·
1.226 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.