Eser, birbirine çıkarsız sevgiyle bağlı, tatlı, iç ısıtan iki dostun hikayesiyle başlıyor. Dostoyevski'nin eserlerinde yaralanmışlık teması olmazsa olmazdır. Bu nedenle eser boyunca Arkadiy'den bir ihanet bekledim ya da herhangi birinden. Ama gerek gidişatı gerekse sonuyla alışılmış Dostoyevski tarzı değildi. Genel olarak keyifliydi,
