"İntihar insanın kendi varoluşu üzerine söyleyebildiği son sözdür. İntihar toplumsal bir anlama sahiptir, çünkü bir iletişim biçimi olarak intihar toplumsal yapı ve koşulların belirlediği öznenin kendi bağımsız varoluşunu başlatıp bitirdiği yerdir. Topluma ve toplumsal iktidara gösterilen ise iktidar ilişkilerinin ürettiği eşitsizliklerin insanlıkdışılığıdır. İntihar insanın insan olarak kalma isteminin ifadelerinden bir tanesidir, Lacancı anlamda iktidarın denetiminden kaçışın gerçekleştiği "öznenin özgür alanı"dır, bu anlamda da "gerçekten öznelliğin kurucusu"dur (Zi zek,2003;162-3), Lacan sonuçta "son kertede tek sahici eylemin intihar olduğunu” söyler (Zizek,2004;207). Çünkü, özne için varoluşunu belirleyen, kısıtlayan, sakatlayan iktidarın bedensel ve zihinsel denetiminden tam olarak çıkılabildiği tek eylem kendini yoketme eylemidir."
Sayfa 64 - Yeni Hayat YayıncılıkKitabı okudu
·
257 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.