İyi bir öykü okuru sayılmam diyen canım okurumun şu tespitiyle başlayayım:
“Terlik katıyla çocukluğumuzun mahzenine indiren...” Bu cümlede durdum. Orada bana bir dokundun ki Eylül’üm, sardın, sarmaladın... Güzel insanlar hayatın en güzel yanı değil midir? Güzel yüreğinle yorumladığın şu kitap daha da anlamlandı. Her okumada, her yorumda desteğinizi yanıbaşımda duyumsadım. Seslerimi doğru insanlara emanet etmişim. Ne mutlu.
Felsefi çıkarımlar yakalamana da hiç şaşırmadım. Cismen yan yana durmadığımız hâlde bizi birbirimize bu denli yaklaştıran şey edebiyatın gücüdür. Öylece geçip gitmediğimiz, birbirimizin varlığından haberdar olduğumuz, bunca duyguyu paylaştığımız için bin şükür. Değerlisin canım. Var olasın.
Bizim yürekler çok kalabalık, biliyorsun:) Böyle bölüşüyoruz kalabalığı. Yoksa nasıl taşır insan? Bölüştüğün için, yanımda olduğun için, desteğin ve dostluğun için binlerce teşekkür sana. Cansın, canımdasın. ♥️🌻