Oysa o havalı terk edişlerde hep daha büyük bir şey arıyor insan, sanki arkandan bir ''Dur!'' diyecek kişiyi,gücü veya gittiğin yerde seni alkışlayan gelişmeleri... Nedense öyle bir kahraman gibi hissederek atıyorsun o adımı , oysa sadece boşluk oluyor aldığın, tekrar doldurman gereken koca bir boşluk. Elinde ise her gün daha çok dayanamadığın kendin... Terk etmek sanki her seferinde biraz daha kendinden vazgeçmek.
Sayfa 92Kitabı okudu
·
48 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.