Eksik hep orada. Hepimizde, yaşamımızın her anında. O eksiğin ruhumuzda açmış olduğu gediği doldurmaya çalışıyoruz. Bazen bundan bir başkasını sorumlu tutarak, bazen o gediği bir başkasındaki bir “fazla” ile kapatmaya çalışarak.
Sayfa 34 - Metis Yayınları
··
3.527 görüntüleme
“Bir boşluk ki nasıl insanla dolsun
Bilmiyorum var mı daha acısı”
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.