1940'lar ve 50'lerde Polonezköy sınırlı sayıda varlıklı İstanbullu'nun zaman zaman gittiği ve kaldığı bir tatil yeriydi. "Yastık gibi bonfile" bulunduğu söylenirdi. Ayrıca domuz eti ünlüydü. O yıllarda her yerde domuz yetişmediği için bu et ender ve pahalıydı. Bazı itikadı zayıf İstanbullular Polonezköy'e gittiklerinde bu fırsatı kaçırmaz ve domuz yemeği ısmarlarlardı. İtikadı başka bakımdan zayıf bazı İstanbullular için de Polonezköy bir çapkınlık kaçamağı için birebirdi. 1970'lerden sonra Polonyalılar yavaş yavaş köyü ve Türkiye'yi terkederken Türkler de oraya yerleşmeye başladı. Otellerin yanı sıra birçok ev ve villa, buralarda oturanların yararlanacağı yüzme havuzu, tenis kortu gibi spor tesisleri yapıldı. Polonezköy'ün çehresi bir hayli değişti. Bütün bu ticarileşme içinde kalan bazı Polonya asıllı pansiyoncuların gelenlere davranışı da Lehistan için beslenen iyi duyguları, Can Yücel'in deyimiyle, "Aleyhistan"a döndürecek nitelikte.
29 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.