hayal kurmak ya da kurmamak
Üç Zor Mesele'de hayal kurmanın bir günah kabul edilebileceğini okumuştum, sayfayı hatırlamıyorum. Okuduğumda bir an sadece şaşırıp kaldım. Çünkü içten içe övünürdüm hayal dünyamın genişliğiyle. Çok sert geldi bu cümle. Öyleyse ben bayağı günahkârdım. Sonra yazının devamını okudum; çünkü dünyaya meylettirirmiş hayal kurmak. Uhrevî hayaller kurmak neredeyse imkansızmış; ki sanırım buna zaten rabıta denir, hayal olmaktan çıkardı. Sonra bir hayallerimi yokladım, gün içinde zihnimde canlandırdıklarımı. Hemen hemen hepsi sahip olamadığımdan üzüldüğüm şeylerdi. 'Sahip' olmaya çalıştığım şeyler; bir unvan, bir başarı, bir sevgi. Hayallerim gerçekten dünyaya meylettiriyormuş sanırım. Ama hayal kurmadan yaşamak mümkün mü ki?
·
263 görüntüleme
Haklısınız ama düşünüyorum nasıl mümkün olabilir hayal kurmamak ?
ben de bir yolunu bulamadım :) belki mesele hayal kurmamak değil de hayal kurmakla kalmayıp eyleme geçmektir, gerçekleşince zaten meylettiğimiz kadar bir değeri olmadığını fark ediyoruz çoğunlukla. (tabii belli çerçevedeki hayallerden bahsediyorum, tamamen hayatımızdan çıkarmak gerçekdışı geliyor)
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.