“Hâlbuki kitaplar, sevginin birleştirici bir şey olduğunu yazıyorlardı.” Mahur Beste, kitap içinde kitap olan velût bir eser. Konu konuyu açarak olay örgüsünü her ne kadar karmaşık hale getirse de “Behçet Bey’e Mektup” kısmında, bu durum, açıkça tartışılıyor. Yazar, Behçet Bey’e “Bu atlayışlar, beni yoruyor. Halit Bey’den önce Nuri Bey’den bahsedemez miydiniz sanki?” Diyerek karmaşıklığı vurguluyor. Ama bu romanın fıtratı da bu olsa gerek. Birden fazla kahraman oluşturarak okuyucuya vermek istediği mesajı daha genel hale getiriyor.