Adam:
...Jean bir dakika durdu, ezilmiş,şaşkın.Denizin maviliği göz alabildiğine kıvılcımlanıyordu.Addio...Seslerine kendileri gibi sıcak ve tutuklu bir insan sesi karışan arplar böyle diyorlardı.Addio.Yıkılmış, parçalanmış,baştan aşağı yıkıntılarla,gözyaşlarıyla dolmuş yaşamının hiçliği belirdi gözlerinin önünde,ekinler biçilmiş,harmanları çoktan seller alıp götürmüş,hem de şimdi kaçırdığı şu kadın uğruna....
Kadın: "Dedim ya ,yavrum, gereğinden fazla sevdim seni,artık bittim.Benim de sevilmeye,el üstünde tutulmaya, hayran kalınmaya gereksinimim var şimdi.... hoşça kal..caniko
Sayfa 193Kitabı okudu
·
121 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.