Gamına alıştım, kendimden göz yumdum… senin baktığın kişi, nasıl olur da senden başkasına bakabilir?
Ey aşk, insaf et bana, gir insaf kapısından içeriye; ölümsüz olarak seninim ben, yol uğratmış bir konuk değilim.
A gökyüzü, sana benziyorum ben; hem durmadayım, hem altüst olmada… bakılınca sen de durur görünürsün ama gece gündüz yoldasın.
Sayfa 2067Kitabı okudu
·
132 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.