Zweig gerçekten muazzam bir yazar. Yine insan duygularını, karakter tahlillerini, olaylar sonucu meydana gelen durumları ilmek ilmek işlemiş, nakşetmiş kağıda. Kitap, Fransız sarayında üst düzey bir aristokratken saraydan sürülen Madame de Prie'nin içine düştüğü bunalımını, çırpınmalarını anlatıyor. Bence Madame de Piere kendini hiç yaşayamamış bir kadın. Çevresi olmadığında boşluğa düştü. Çıldırdı. Kendi başına kaldığında yalnızlık onu yedi bitirdi. Kendiyle başbaşa kalmak ona çok fazla ızdırap veren gurbet gibi geliyordu. Kendini değil de hep olması gereken kişi gibi yaşamış. Hep rol yapmış. Kendine bile. Seçtiğim bazı alıntılarla konuyu biraz daha net anlatmak istiyorum. Çünkü bu alıntılar içinde bulunduğu durumu çok güzel anlatıyor: ''Bu onun ölüm fermanıydı. Mutluluk, servet, iktidar, gençlik ve aşk olmadan soluk alamayacağını biliyordu; Fransa'ya hükmettikten sonra köylü kadınına dönüşemezdi burada.'' .''Ancak Madarne de Prie onca eğlencenin ortasında amacını neredeyse tamamen unutmuştu. İnsanları çılgınlık ve debdebeyle kandırmak isterken aslında kendini kandırıyordu, eski yaşamının taklidine kendisini öylesine düşüncesizce kaptırıyordu ki bunları gerçek gibi algılıyor, hatta kudretine, güzelliğine ve yaşarn sevincine inanıyordu.'' ''Bir şey farklıydı tabii, bu da canını acıtıyordu. O artık bir hiç olduğundan beri insanlar ona daha samimi, daha sıcak, ama sonra yeniden soğuk davranıyorlardı. Kadınlar ona artık imrenmiyor, küçük hainliklerle onu iğnelemiyor, erkekler çevresinde pervane olmuyordu. Onunla birlikte gülüp eğleniyor, ona iyi bir arkadaş gibi yaklaşıyorlardı, ama kimse sahte sevgi sözcükleri söylemiyor, yalvarrnıyor, gönlünü okşamıyor, ona saldırmıyordu; Madae de Prie kudretini tamamen yitirdiğini bunlardan seziyordu.'' Yine muhteşem bir eser okudum. Sizlerin de çok kitaplı bol okumalı günleri olsun.

Bir Çöküşün ÖyküsüStefan Zweig · İş Bankası Kültür Yayınları · 202177bin okunma

··

138 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Büşra Koç Çiçekli