"Zavallı Lisbeth", diye inledi Valerie, "sana nasıl teşekkür etsem azdır. Beni hâlâ seviyorsun. Ben bu döşekten kalkamayacağım artık. Sonum geldi. Hatırlıyor musun, bir gün Crevel'e Tanrı'nın intikami her bir surette gelir demiştim. O gün kehanette bulunmuşum. Lisbeth, ölen bir insana kulak ver: bundan böyle hiç nefrete yenik düşme. Sev insanları. Sana kötülük yapsalar bile."