“Yiğitler ölürken bile gülerler.”
Yalana bak!… Hiç gülerken ölen adam gördünüz mü? Hem de kurşun yemiş!… Bunlar kaç tane, böyle ölürken insan yanında bulunmuşlar? Bazısı, alnından vurulma, bazıları da göğüsten vurulma heveslisi olduğundan, şiir dizeleri bunlarla donatılır. Gene bunlata göre, vatan kara toprağa girenlere tapulanmıştır. ‘Tapu, gerçekte ağanın, zenginin değil, toprağın altındaki adamındır.’ Yalan ve aldatmanın cambazlığında ustadırlar. ‘Bu insanlar sudan sebeplerle ve başkalarının çıkarları için ölmemeli… Yaşamalılar…’ diyemiyorlar, saçmalayıp duruyorlar…’
Sayfa 134 - inkılapKitabı okudu
·
64 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.