Arturo Bandini, ne balık ne de kuş.
“Derken bir kitap çektim, açtım ve kalakaldım. Birkaç paragraf okudum. Sonra çöplükte altın bulmuş gibi kitabı kitabı masaya götürdüm. Cümleler sayfalarda yuvarlanıyordu, kayıyorlardı. Her cümlenin kendine özgü enerjisi vardı. Cümlelerin özü sayfaya bir biçim veriyordu; sayfaya oyulmuşlardı sanki. Duygusallıktan korkmayan birini bulmuştum sonunda. Mizah ve acı olağanüstü bir kolaylıkla içiçe geçmişti. O kitabın ilk sayfaları benim için çılgın bir mucizeydi.” diyor 
Charles Bukowski kitabın önsözünde, ki önsözü okuduktan sonra kitabı okumamanız olası değil..
Bukowski gibi kütüphanede olmasa da benim de okuma başlangıcım fazlasıyla salaş bir sahafta 
1000Kitap vesilesiyle takipte olduğum 
Toza Sor’la karşılaşmamla oldu, çok da iyi oldu.
Kitap da çok Bukowskivari bir eser. Çok ciddi manada etkilendiğini, kitaptaki süslü cümlelerden uzak samimiyetteki cümlelerinin onu nasıl karakterle özdeşim kurmaya kadar götürdüğünü söylüyor. Benim de kitabı bitirdikten sonra yeni bir kitaba başlamamı geciktirmekte, bir süre daha etkisini yaşama isteğiyle doldurmakta.. Okurken de bitmesin kaygısı, kaygıyla beraber merakını yaşattı, bölüm sonlarındaki ‘arkası yarın’ ifadeleri de bunu körükledi.
Anlatıcı karakter yüce insan Arturo Bandini bolca kendini övüyor eser boyunca:
“Muhteşemdim gerçekten! Yumuşak, nazik, insanla hayvan arasında fark gözetmeyen büyük bir adamdım.” Syf. 114
Büyük yazar olma isteğini, hayallerini izliyoruz, hayallerini ve bunun için çabasını; ve de tabi ki aşkını, aşkı olan Camilla Lopez’i, ilişkilerini, vazgeçemeyişlerini..
“Gözlerimdeki yanma hissi onaydı, ay ışığında kumsalda koşan çılgın ve diri bir kızı hatırlamıştı gözlerim, yuvarlak kollarının arasında tuttuğu bira tepsisi ile dans eden bir kızı.” Syf. 140
Nihayetinde 
Avi Pardo çevirisinin de çok başarılı olduğunu söylemeliyim..
Çöle sor, çöl toz olsun anlatsın ebediyetin sırlarını..
·
1 artı 1'leme
·972 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.