"Mezarımın toprağı kuruduğunda sen de beni unutursun ana!
Üzerimi, kaderimden gür büyüyen otlar bürür babam!
Gözyaşlarını kurur, acılar silinir de gider kız kardeşim.
Ama siz öcümü alana dek unutamazsınız beni!
Sen de yanıma gelmeden beni aklından çıkaramazsın kardeşim.
Ölüm getiren kurşun, yakıcısın ama bugüne dek sözümden çıkmadın.
Üstümü örten kara toprak, atımın ayakları dibinde çiğnemiştim seni.
Soğuksun ölüm; gövdemi toprak, ruhumu gökler alacak."
·
167 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.