İnsanlar her konuda kendilerinden daha vasat durumda olan insanları şiddetle severler ve o insanlara övgüler yağdırmaktan asla geri kalmazlar . Niye mi ? Çünkü o insanlarda onlara iyi gelen bir şey vardır ki biz ona ego tatmini diyoruz ... Canımlar , cicimler , bebeğimler , kıyamamlar , alaycı alkışlar ve kalpler havada uçuşur bu insanlara karşı . Bu şu demektir aslında ; Seni övüyorum çünkü benden üstün değilsin , benden iyi , benden güzel , benden statülü değilsin , benden daha iyi bir hayatın yok , benden daha iyi bir konumda değilsin ve bir ben olacak potansiyele asla sahip değilsin . Bu yüzden sana karşı içten içe acınası ve dışarıdan da bi o kadar çok daha mütevazı görünen bir yalancı sevgi dili kullanmaktan haz duyuyorum . Senin sonradan sahip olduklarına ben hep sahiptim ve sen hep bunun bilincindeydin . Bu sebeple ki sana seni seviyormuş , değer veriyormuş gibi yapıyorum . Öte yandan bir de bunun tam zıttı olan insan örnekleri var tabi . Bahsedilen sahip olunamamışlıkların hepsine sahip olan insan modelleri . Bu tarz insanlarda diğerlerinin aksine toplumda sevilmeyen , hoş görülmeyen , görmezden gelinmeye çalışılan , kıskanılan ama kıskanılmıyormuş gibi yapılan ve buna istinaden yok sayılmaya çalışılan insan modelleri . Aslında bu tarz insanların hayatlarındaki tek gaye kendilerini geliştirmek ve yetiştirmek adına bir şeyler yapabilmektir . Sizin onlara bakış tarzınız falan umurlarında değildir zaten . Onlar hayatta kendileri ile barışık ve bir şeyleri başarmış insanlar olarak hayatlarını idame ettiriyor olmanın hazzını yaşarken , tüm bunların farkına varan öteki insanlar bundan müthiş rahatsızlık duyarlar . Nasıl benden daha iyi olabilir sorusu bir bomba gibi düşer ötekilerin zihinlerine ... Biz insanlar yok olanı var gibi övmeyi , var olanı yok sayıp , görmezden gelmeyi çok iyi biliriz ve tabiki severiz . Biri bizden daha zeki , daha güzel , daha iyi , daha yakışıklı , daha başarılı , daha mutlu , daha aşık , daha neşeli , daha çalışkan vs. vs ... ise şayet , ona taş atmaktan , onu yok saymaktan , ona öfke duymaktan geri durmayız asla ... Bizdeki eksik olanı tamamlamak yerine ondaki var olanı görmezden gelmek daha bi hoşumuza gider belki de . Çünkü asla ve asla o olamayacağımızı bilmek rahatsız edici bir duygu olarak gezinir benliğimizde . Madem ki o olamıyoruz o zaman onu yok sayalım , üç maymunu oynayalım kendi sorunlu dünyamızın prensi ve prensesleri olarak yaşamaya ve yalancı övgüler almaya devam edelim ... Ve sonra gökten üç elma düşsün biri sana , diğeri sana ve öteki de sana ... Hep sana , hep sana ... ✍🏻