İkinci ve en belirgin olan özellik, bu okul(özel Atatürkçü modern lise) kül-
türünde öğretmenlerin, kız ve erkek öğrenciler arasındaki kişisel ilişkiler konusunu, cinsellik, bekaret ve rasgele ilişki kurma gibi konu ve kavramlardan büsbütün yalıtılmış biçimde tartışmalarıdır. İmam Hatip liselerindeki kültürde gözlenen, erkek ile kadın (ya da kız ve erkek öğrenci) arasında akla gelebilecek herhangi bir ilişki söz
konusu olduğunda, ilişkinin sadece cinsellik boyutuna yoğunlaşan yaklaşımın tersine, burada, açıkça cinsel terminoloji sayılan kavramları kullanmaktan kaçınmanın da
ötesinde, flört ve özel ilişki ile cinsellik arasında bir bağlantı kurulmasında bile belirgin bir isteksizlik sergilenmektedir.
Öğretmenlerin sergiledikleri bu tutum, Türkiye Cumhuriyeti'nde kadının tarihini çalışanlara aşina gelecektir. Söz konusu tutum, üst kesime özgü bir kültürel mirasın türevi olarak ortaya çıkmaktadır ve burada kadınların kamusal alanda görünmeleri, kendi cinsel kimliklerinin geri plana itilmesi koşuluna bağlanmaktadır.